قيمت هاي استثنائي

اين به خودتان بستگي دارد که باور کنيد يا نه ولي در همين چند قدمي شما با بهره برداري از عدم دانش کافي کارفرما، ثبت دامنه و 10 مگابايت فضاي وب به قيمت 220000 تومان به فروش مي رسد.

وقتي طرف زنگ زد و گفت که شرکت ارائه دهنده اين خدمت هيچگونه کمکي به انتقال نام دامنه به شرکت ديگري نمي کند و او هم تمام تبليغات شرکت خود را بر اساس همين نام دامنه انجام داده و هيچ چاره اي جز سوختن و ساختن ندارد با خود گفتم اين حق کارفرمايان اين مملکت نيست که به دليل نبود استاندارد ها و نبود سازمان هاي مسئول کنترل قيمت ها و کنترل کيفيت خدمات، اين گونه به بيچارگي بيافتند.

واقعا چرا بايد بتوان به سادگي از مشتريان سوء استفاده کرد و کسي مسئول پيگيري موضوع نباشد. چون اصولا اين موضوع قابل پيگيري نيست، چرا؟ چون اين خدمات در ايران هنوز در بلاتکليفي هستند و هنوز ما حتي در بودن يا نبودن اينترنت در ايران گاه گاهي حرف و حديث مي شنويم چه رسد به اينکه بخواهيم براي خدمات مثل ثبت دامنه و ميزباني وب، قاعده و قانون تهيه کنيم و اجرا کنيم.

از اين حرف ها که بگذريم، چطور يک شرکت در اين مملکت اين قدر بايد قدرت داشته باشد که بي هيچ ترسي و هيچ احساس مسئوليتي هر طور که دلش مي خواهد با مشتري رفتار کند؟

طرف ديگر موضوع هم کارفرمايان و مشتريان هستند که در اين دنياي مملو از اطلاعات نمي توانند بهانه بياورند که از قيمت ها خبر نداشتم. تقصير آنها هم هست که به دليل دانش کم در اين زمينه راه را براي سوء استفاده باز مي کنند.